Fosforany wapnia, ze względu wysoką biokompatybilność z tkanką kostną oraz właściwości osteokondukcyjne, od wielu lat znajdują zastosowanie w medycynie, przede wszystkim w chirurgii ortopedycznej oraz stomatologii. Na szczególną uwagę zasługuje hydroksyapatyt (HA), będący związkiem najbardziej zbliżonym do apatytu biologicznego, głównego budulca fazy nieorganicznej tkanki kostnej. Niestety, operacje chirurgiczne niosą ze sobą ryzyko wystąpienia zakażenia miejsca operowanego, a w konsekwencji mogą prowadzić do zakażenia ogólnoustrojowego. Aby zapobiec rozszerzaniu się zakażania bakteryjnego stosowana jest odpowiednia antybiotykoterapia najczęściej w formie doustnej lub dożylnej. Ze względu na słabe unaczynienie tkanki kostnej wymagane jest stosowanie dużych dawek antybiotyków, co z kolei może prowadzić do pojawienia się lub nasilenia ogólnoustrojowych działań niepożądanych oraz prowadzić do zniszczenia naturalnej flory bakteryjnej przewodu pokarmowego. Dlatego też, najlepszym rozwiązaniem wydaje się podanie miejscowe antybiotyków. HA, ze względu na łatwość adsorpcji wielu substancji leczniczych, mógłby stanowić nośnik powyższych leków do tkanki kostnej. Dodatkowo jego zdolność do łatwego podstawiania jonowego pozwoliłaby na wprowadzenie do struktury jonów o działaniu antybakteryjnym. Do produkcji mikrogranul wykorzystano HA wzbogacone w jony srebra i jony galu. Mikrogranule otrzymano z zastosowaniem emulsji kamfenowej. Otrzymane granule są wysoko porowate i pozwalają na stopniowe uwalnianie jonów antybakteryjnych ze struktury HA oraz stanowią odpowiedni materiał do adsorpcji antybiotyku. Do otrzymanych mikrogranul wprowadzono siarczan gentamycyny, antybiotyk standardowo stosowany w zakażeniach kostnych. Granule poddano badaniu SEM w celu określenia wielkości porów oraz badaniu FT-IR, aby potwierdzić zaadsorbowanie substancji leczniczej na powierzchni granul. Przyszłe badania skupią się na zbadaniu uwalniania substancji leczniczej oraz jonów antybakteryjnych z otrzymanych mikrogranul, a także syntezie większych granul z wykorzystaniem mikrogranul otrzymanych w powyższej pracy.