Dekaping, czyli proces usuwania ochronnej struktury kapu, znajdującej się na końcu 5’ eukariotycznego mRNA, jest jednym z czynników inicjujących degradację całego łańcucha mRNA. Enzymy, które są zaangażowane w ten mechanizm, są często celami terapeutycznymi w leczeniu różnych typów chorób. Badania pokazują, że niektóre wirusy (np. pokswirusy) posiadają własne enzymy dekapujące, ale ich dokładna rola w infekcji wirusowej nie jest do końca poznana. Jednym z przykładów jest wirus krowianki i jego enzym dekapujący D9 – jest to hydrolaza z rodziny Nudix, która rozpoznaje strukturę m7G w cząsteczce mRNA i przecina wiązanie pirofosforanowe, uwalniając m7GDP. W efekcie prowadzi to do degradacji mRNA gospodarza i zahamowania jego syntezy białek. Podczas prezentacji przedstawione zostaną wyniki badań inhibitorowych enzymu D9 przy użyciu rozwiniętej w naszym laboratorium metody opartej na fluorescencji. Jest to doskonałe narzędzie do poszukiwania małocząsteczkowych, silnych inhibitorów enzymu D9. Niewątpliwą zaletą tej metody jest również możliwość zastosowania jej w podejściu wysokoprzepustowym, co pozwala na przetestowanie dużej liczby związków w krótkim czasie. Otrzymane wyniki już dostarczyły wielu nowych informacji o wpływie różnych modyfikacji cząsteczki wyjściowej na jej siłę oddziaływania z białkiem i posłużą lepszemu projektowaniu nowych związków o pożądanych właściwościach inhibitorowych.