Różnorodność preparatów na rynku farmaceutycznym jest bardzo duża. W przeszłości, aby zwalczyć jakąś dolegliwość, korzystano z różnego rodzaju mieszanek ziół czy substancji zwierzęcych. Wraz z postępem nauki poznaliśmy coraz to nowsze sposoby na wprowadzenie substancji leczniczej do organizmu. Możemy obecnie spotkać przeróżne postaci leku, od syropów, przez maści i czopki, a na tabletkach kończąc. Rozwój przemysłu farmaceutycznego pozwolił na wytwarzanie produktów leczniczych o bardzo różnorodnej postaci, dostosowanej z jednej strony do jak największego bezpieczeństwa, a z drugiej – jak najskuteczniejszego działania. Jednakże wiele substancji leczniczych nadal nie może w pełni osiągnąć swojego potencjału leczniczego, ze względu na niekorzystne parametry farmakokinetyczne niezależnie od drogi, jaką zostaną podane. Dlatego prowadzi się intensywne badania nad nowymi sposobami i formami wprowadzenia takich substancji do organizmu tak, aby umożliwić im jak najskuteczniejsze działanie.

Celem pracy jest przegląd i zebranie najnowszych informacji na temat dendrymerów – jednej z nowoczesnych form systemów transportowych substancji leczniczych i innych cząsteczek w obrębie ludzkiego organizmu. W tej pracy opisano budowę, syntezę, właściwości, potencjalne możliwości wykorzystania oraz wady i zalety dendrymerów.

Informacje zebrane na temat wyżej wspomnianych struktur umożliwiają obiektywne spojrzenie na możliwości ich wykorzystania w medycynie. Pomimo obiecujących wyników skuteczności działania, bezpieczeństwo tych nośników nadal nie jest do końca zbadane. Dlatego konieczne jest przeprowadzenie dalszych badań z wykorzystaniem denrymerów jako systemów transportowych substancji leczniczych, które pozwolą na dokładniejsze opisanie ich wpływu na działanie substancji czynnych z nimi związanymi, i co najważniejsze - dokładniejsze określenie bezpieczeństwa ich zastosowania.

Badanie wykorzystania tego typu struktur w kontekście dostarczenia substancji leczniczej jest bardzo obiecującym kierunkiem rozwoju farmacji. Ich zastosowanie niesie ze sobą nowe możliwości jeżeli chodzi o sposób podania, kontrolowanie obecności i funkcji w organizmie czy znalezienie nowego zastosowania dla substancji leczniczej. Różnorodność tych struktur i możliwość łatwej modyfikacji sprawiają, że ich zastosowanie może przynieść przełomowe osiągnięcia w dziedzinie medycyny.